ඇඩ්ඩිං සහ මගේ වසරක බ්ලොග් ජීවිතය

අපේ යාළුවෙක් ඉන්නව ඇඩ්ඩිං කියල. ඇත්ත නම නෙවෙයි ඈ. පොරගෙ කාඩ් එක. ඒ උනාට ඒ නම උප්පැන්නෙ නමටත් වඩා ප්‍රසිද්ධයි. මූ ගැන කියනව නම් ඉතිං කියල ඉවර කරන්න බෑ. නසරානි පොරක්. ඒ උනාට හැම වැඩේම අනා ගන්නවා. හිත හොඳයි. ඕන දේකට ඉන්නවා. කේස් එක කාගෙ මොකක් උනත් මූ ඒක ෆයිල් කරනවා.

ඔන්න ඉතිං ඊයෙ (2012-12-12) සමහරු කිව්වනෙ ලෝක විනාසෙ කියල මූත් ආපු වෙලාවෙ ඉඳන් නාහෙන් අඬනව මැරෙන්න කළින් ගොඩක් දේවල් කරන්න තියේ කියල. පොර කෙල්ලො කීයකට ලව් කරාද කියල අපි කවුරුවත් තාම හරියට දන්නෙ නෑ. හැබැයි දන්න තරමින් කරපුව ඔක්කොම ඉවරයි. වෙන කොල්ලෙක් ඇවිත් කෙල්ලව කසාද බඳිනකම්ම මූ බකංනිලං ඉන්නව.


ඔන්න ඉතිං ඊයෙ හවස ලෙක්චර්ස් ඉවරවෙලා ආපහු යද්දි පොර පාරෙ කෙල්ලෙක් දකින හැම පාරම හඩා වැළපෙනව. අදවත් ලෝක විනාසෙට කලින් කෙල්ලෙක් සෙට් කර ගන්න ඕන කියල. කොහොම හරි ස්ටෑන්ඩ් එකටත් ඇවිත් රබර් ඇහැ දදා හිටියෙ, කපල් පෙන්න පෙන්න අර කෙල්ල අර කොල්ලට ගැළපෙන්නෑ ඒව මේව කිය කිය. දැං  බස් එකත් ඇවිත් නැවැත්තුව. තාම කවුරුවත් නැගල නෑ. ඒත් එකම එක කෙල්ලෙක් බස් එකටම ඉඳල. අපි දැක්කෙත් නෑ. මූ දැකපු වෙලාවෙ ඉඳන් නාහෙන් අඬනව ඒකට යමු කියල. හැබැයි මොකක් උනත් ඇඩ්ඩිංට මාර මොරාල් එකක් තියෙනව ඕන තැනක නෝන්ඩි කාගෙන ඉඳිරිපත් වෙන.

මුගෙ කරදරෙන් බේරෙන්න බැරිම තැන අපිත් මුගෙ පස්සෙන් බස් එකට නැග්ගා. බස් එකේ බලු බල්ලෙක් නෑ. අර කෙල්ල මැද හරියෙ සීට් එකක ජනේලෙ පැත්තෙ අයිනෙ හිටියෙ, ඊට මෙහා පැත්තෙ බෑග් එකත් තියන්. ඇඩ්ඩිය ගියපු ගමන් අර බෑග් එක උකුලට අරං අර කෙල්ල ගාවින් වාඩි උනා. සීට් 52ක් තියෙන බස් එකේ සීට් 51ක්ම හිස් තිබිල අරූ අතනම වාඩි උනා. කෙල්ලට විතරක් නෙවෙයි අපිටත් මඤ්ඤං. අර කෙල්ල මූ දිහ කටත් ඇරං බලං ඉන්නව. මූත තවත් කික්. මූත් පැණි හිනාවක් දාගෙන පණුව වගේ ඇඹරි ඇඹරි ඉන්නව.

ඇඩ්ඩිං- "න...නංඟී... ඈ... හිහි"

කෙල්ල ඔරවල බැළුව බැල්ලිල්ලක් අපි නම් විසික් උනා. ඒත් ඌට ඒවා ගානක් නෑ.

" ඇයි නංඟි ඔච්චර ගෑස් ? ගෙදර බත් උයන්නෙ ගෑස් වලින්ද ? හික්"

කෙල්ලට ඒකට නම් හිනා ගියා. ඒකි නැඟිටින ගමන්,
-"නෑ හාල් වලින් "

අයියෝ ඇඩ්ඩිං.. ඒතකොටම බස් එකට 2-4 දාර පොරක් අයිස්ක්‍රීම් 2ක් අරං නැඟල අන්තිම "පෙම් මුල්ලෙ" වාඩි උනා.ඒ අරකිගෙ කොල්ල. ඒකි ගිහින් ඌ ගාවින් වාඩි උනා. අපි හිතුව කෑමක් තමයි කියල. වෙලාවට කොල්ලත් ආතල් බුවෙක්. උන් දෙන්න මූ දිහා බල බල හිනා වෙනව. අපේ යාළුව උනත් අපිටත් හිනාව නවත්ත ගන්න බෑ.. මූ අපිටත් ඔරව ඔරව බස් එකෙන් බැස්සා.

ඇඩ්ඩිං කිව්ව මේක කාටවත් කියන්න එපා කියල. ඔන්න මං කාටවත්ම මේ කටින් වචනයක් කිව්වෙ නෑ

********************************************************************

ඊයෙ මේ පෝස්ටුව ලියන්න හිටියට ඊයෙ රෑ අපෙ පැත්තට කරන්ට් එක අප්සැට්. ඒ නිසයි අද ලියුවෙ. මගේ බ්ලොග් ජීවිතේට ඊයෙට හරියටම අවුරුද්දයි. මේ බ්ලොග් එකට සතියයි දවස් 3යි.

මං මුලින්ම බ්ලොග් එකක් දැක්කෙ අහම්බෙන්. ඒ බුකියෙ ලින්ක් එකකින්. මං ඒ දවස්වල හිතුවෙ මේක පට්ට අමාරු කෝස් එකක් කියල. බ්ලොග් එකක් තියෙන එක මාර නම්බුවක් කියල (ඉතිං ඇත්තනෙ)

ඊට පස්සෙ නෙට් එකේ ඉංග්‍රීසි බ්ලොග්, ෆෝරම් බල බල අමාරුවෙන් සන්හිඳ හැදුවා. ඒකට මුලින්ම දැම්මෙ නිසදැසක්. ඒකට කවුරුවත් කැමති උනේ නෑ. කොමෙන්ට් තිබුණෙත් නෑ.මට හෙන අප්සැට් ඒ පාර තමයි දිනේෂ් අයියගෙ වර්ණ බ්ලොග් එකේ තිබුණ ලව් ස්ටෝරියක් දැක්කෙ අහම්බෙන්. ඒ පාර තමයි මටත් මගේ පරණ එකක් ලියන්න හිතුවෙ. අත්හදා බලන්නත් එක්ක ලියපු ඒ මොණර පෙමට ගොඩක් ප්‍රතිචාර ලැබුණ. ඊට පස්සෙ තමයි මමත් ෆෝම් උනේ. ඒ පාර මං මගේ අනිත් යාළුවෙක්ටත් ලියන්න පුළුවන් විදියට බ්ලොග් එක ඕපන් කරා. ඊට පස්සෙ ලියාපදිංචි මුළු කතුවරු ගණන 397 දක්වා වැඩි උනා. මුළු පෝස්ට් ගණන මේ වෙනකොට 187 යි. කොමෙන්ට් 594. ෆේස්බුක් කොමෙන්ට් 718 යි. වඩාත්ම සතුටු ඒකෙ හැම පෝස්ට් එකකින්ම කෙනෙක්ට ජීවිතේට ගන්න දෙයක් තියෙන එක. ඒ වගේම කවදාවත් කුණුහර්ප කොමෙන්ට් වැටුනෙ නෑ. කවදාවත් කොමෙන්ට් අයින් කරන්න උනේ නෑ. ඒකට නම් මං හැමෝටම ස්තූතිවන්ත වෙනව.

ලොකුකම කියන්න නෙවෙයි මේක ලිව්වෙ. සතුටට. ඇත්තටම මේකට මං බැස්සෙ මේ මොකක්ද කියලවත් නොදැන. වතුරට බැහැලම පීනනව කියල හිතාගෙන. ඒත් දැන් නොහිතපු විදියට සන්හිඳ වැඩ කරනව අඩුයි. හරියටම ගැටළුව හොයාගන්නත් බැරි උනා. අනික සර්වර් වියදම් එහෙම තනියම දරන්න අමාරුයි. මමත් තාම අම්මලගෙ කන-බොන එකානෙ. අනික බ්ලොගර් බ්ලොග් ලියන අය වර්ඩ්ප්‍රෙස් වලට ආව අඩුයි. හිරු හිමාවි, දූපත් වැසියා,මඩිස්සලේ නිෂාන් නම් නිතර ඇවිත් ගියා. ඒත් මට ඒ අයගෙ බ්ලොග් වලට යන්න තිබුණ ඉඩකඩ අඩුයි. අමාරුම දේ URL එක මතක තියාගන්න එක . කොහොම හරි ඔන්න මමත් දැං බ්ලොගර් බ්ලොග් ලියනවා

දැනට මේක පටන් අරං සති 2ක් උනේ නෑ. ඒත් දැනටමත් මට හොඳ බ්ලොගර් යාළුවො සෙට් එකක් ඉන්නවා. ඉස්සරහටත් එහෙමම මාත් එක්ක ඉඳීවි කියල විස්වාස කරනවා. මේකෙ මගේ මුලින්ම කොමෙන් එකක් දැම්මෙ නලින් අයියා. මුල අමතක කරන්න හොඳ නෑනේ... ඔන්න මං දිගටම ලියනවෝ.. ජොබක් කරන දවසක ආපහු සන්හිඳත් පටන් ගන්නවෝ...

මගේ වසරක බ්ලොග් ජීවිතේට මටම සුභ උපන්දිනයක්!