මමත් දැන් බස් හිමියෙක්...

හැමදාම කිලෝමීටර් 100 කට වඩා මාතර-ගාල්ල බස්වල ගාටල ගාටලම දැං පදම් වෙලා. මුල් දවස්වල පට්ට එපාම උනත් දැන් නම් හුරු වෙලා. ඔන්න ඉතිං තවත් අළුත් ඉරක් පායපු දවසක මං තුමා සුපුරුදු ගමන පටන් ගත්තලු. (කොච්චර CTB තිබුනත් ප්‍රයිවෙට් බස්වලම යන්නෙ ආතල් එකේ මියුසිකල් ශෝ ටිකක් බල බල යන්න පුළුවන් නිසාමයි.)

ඔන්න ඉතිං බස් එකට නැඟල ලස්සනට ජනේලෙ අයිනෙ සීට් එකකුත් අල්ල ගත්ත.. මට පොඩි කාලෙ ඉඳල එන පුරුද්දක් තමයි මොකක ගියත් ජනේලෙ අයිනමයි ඕන වටපිට බල බල යන්න.. සක්කරයගෙ පුතා බන්දුල අංකල් ආවත් ඒ සීට් එක නම් දෙනව බොරු.

උදේ ගෙවල් ගාව බස් එකේ අපි නඟින හරියෙන් සෙනඟ අඩුයි. ඉතිං මටත් සීට් එකක් ලැබෙනව ගොඩක් වෙලාවට. අනිත් හිටගෙන යන්න අකමැති ලොකුම හේතුව තමයි වැරදිලාවත් බස් එක බ්‍රේක් පාරක් ගැහුවොත් නැන්දල,ආච්චිලගෙ රැවුම් ගෙරවුම් උදහසට ලක් වෙන්නෙ වෙන එක.. අහිංසක අපි පැත්තකට වෙලා හයියෙන් අල්ලන් හිටියත් ඔය සමහර ඇන්ටිල බලෙන්ම ඇඟේ හැප්පිල අපිටම ඔරවනව. අනේ මංද.. අපි එයාලගෙ ඇඟේ ඉස්සෙල්ල හැප්පුනේ නෑ කියල තරහට වෙන්න ඇති.

හරි ඔන්න ආපහු සිද්ධියට එමු. ඔහොම බස් එකේ ගිහිල්ලම දැන් ගොඩක් බස් වල කොන්දල අඳුරනව. ඒ අදුරන කම නිසමද කොහෙද සමහර දවසට ඉතුරු රුපියල් 5 ත් තියා ගන්නව. ඔන්න අදත් එහෙම බස් එකට නැඟල හරි බරි ගැහිල වාඩි වෙලා ටිකට් ගන්න සල්ලි දුන්න. අපරාදෙ කියන්න බෑ ෆුල් ටිකට් එකක සල්ලි අරන් ටිකට් බාගෙකටත් අඩු කෑල්ලක් ඉතුරු සල්ලිත් එක්ක දුන්න. දන්නවනෙ ඉතිං ප්‍රයිවට් බස්වල ටිකට් දෙන හැටි. ගොඩක් වෙලාවට දෙන්නෙත් නෑ.. දුන්නත් හරි ලස්සන හැඩ වලට ඉරල දෙන්නෙ. මගේ අනිත් ටිකට් බාගෙ ටිකට් එකහමාරක් ගනිපු කෙනෙක්ට දෙන්න ඇති. ඔය පුංචි කොළ කෑල්ලෙ කෙල්ලෙක්ට නම්බරේ ලියල දෙන්නත් මදි.

ඔන්න ඕක තිබුනත් වැඩක් නෑනෙ කියල ඒක ජනේලෙන් එළියට පා කරල දැම්මා.. ඔහොම සතුටින් සමාදානයෙන් මගේ එහා පැත්තෙ ගෑල්ලමයෙකුත් වාඩි වෙලා එනකොට එක පාරටම බස් එක පිටිපස්සෙන් ආපු සුදු වෑන් එකක් බස් එක ඉස්සරහින් පාර හරස් කරල නැවැත්තුව.. බඩුම තමයි. මං රාජ්‍ය විරෝධී බ්ලොග් කාරයෙක් කියල දැනගෙන ආණ්ඩුවෙ කූට කුමන්ත්‍රණකාරී, ඊනියා සුදු වෑන් එකක් මාව පැහැර ගන්න එවල වත්ද? වෑන් එකේ පිටි පස්සෙ දොර ඇරන් තද නිල් පාට අර ගැරේජ්වල මජං කිට් එක වගේ එකක් ගහපු හතර දෙනෙක් බැස්ස. දෙන්නෙක් දුවල පස්සෙ දොරෙන් නැග්ග අනිත් උන් දෙන්නත් ඈණුම් ඇර ඇර ඉස්සරහ දොරේ එල්ලුනා. යසට ආපු බස් එක මුං එන්ජිම වත් ගලවන්න ආවද?

"ටික්කො ඇවිල්ල"

මගේ ඉස්සරහ ඇන්ටි අනිත් කෙනාට එහෙම කියද්දි තමයි මට පරිසරයට විනාඩියක් කරන මතක් උනේ. ඇයි යකෝ මොන ලෝකෙද ප්‍රයිවෙට් බස් වලට ටික්කො පනින්නෙ. ඇරත් මේ උදේ පාන්දරම. මේ අවුරුදු 21 ටම මෙහෙම කතාවක් ඇහුවමයි.

"ටිකට් ප්ලීස්"
ගහා ඉස්සරහින් නැගපු ටික්කො දෙන්න ටිකට් බලනව. මට හීන් දාඩිය දාල. මං පහත් වෙලා ටිකට් එක හෙව්ව. දැන් කොහෙ හොයන්නද.. ඒ මදිවට එහා පැත්තෙ වාඩි වෙලා ඉන්න කෙල්ල මං බිමට පහත් වෙලා ඉන්නකොට මාව මරන් කන්න වගේ ඔරවනව.
දැන් මොකක් කරන්නද.. හයියෝ මං වගේ බූරුවෙක්.. දැං ඉතින් රුපියල් 100 කුයි ටිකට් එක වගේ දෙගුණෙකුයි ගෙවපන්කො.
ඒත් කමක් නෑ මේ උදේ පාන්දර ඔෆිස් බස් එකේ ඉස්කෝලෙ යන කෙල්ලො පිරිල. ඉතිං කන්න වෙන නෝන්ඩියෙ තරම මිල කරන්න බෑ..
අරුන් දෙන්න ටිකට් බල බල පස්සට එනව. පස්සෙ උන් දෙන්න ඉස්සරහට එනව. දැන් නම් ඇඬෙන සයිස්. මං ආපහු පර්ස් එක ඇඳල බැළුව...

අම්මට සිරි.. දෙවියන් කොතරම් කාරුණිකද.. මං ඊයෙ ගනිපු ටිකට් එක වැරදිලා සල්ලිත් එක්ක පර්ස් එකේ.. ඒකත් රතු පාට ටිකට් එකක්. අද මේකෙ දුන්නෙත් රතුපාට ටිකට් එකත්. ගමන් ගාස්තුවත් එකමයි.. මගේ කට කණ ගාවටම ඇඳුනා. ඒක ආපහු නෝමල් උනේ එහා පැත්තෙ කෙල්ල ඔරවපු එරවිල්ලට. ඇයි යකෝ පුදුම ආණ්ඩුවක්නෙ. කොල්ලෙක්ට තමන්ගෙ මූලික අයිතිවාසිකමක් වෙන තනිවම සිනාසීමේ අයිතිය වත් මේ රටේ නැද්ද ?

මං ෆුල් ෆිට් එකේ ඉන්නව. ටික්කො මට ඉස්සරහ සීට් එකේ ඇන්ටිල දෙන්නගෙත් ටිකට් බැළුවා. ඊළඟට මං ඉන්න සීට් එකේ. මං දැන් උන්ව නෝ කෙයාර්. මං අහක බලං ටිකට් එක දික් කරා..
ටික්ක ඒක ගත්තෙ නැතුව කොන්දට හයියෙන් කතා කරා..

"මල්ලී, බස් එකේ නම මොකක්ද ? "
-"ABCD Travels"

ඒක අහපුවම තමයි මට ආපහු පෙෂර් වැඩි උනේ. මං දි කරපු ටිකට් එක ආපහු නෝමල් එකේ ඇඳල අරන් බැළුව.
ටික්ක ගහයි බැට් එකෙන් කිව්වලු. ටිකට් එකේ ගහල තියෙන්නෙ "XYZ Express" කියල ලස්සනට ලොකුවට.

"සර්, ටිකට් ප්ලීස් "

මෙන්න මූ මට සර්ලු. දැන් ඉතිං මට මූට බුදු මහත්තයෝ කියල වඳින්න තමයි වෙන්නනෙ. මගේ කටේ කෙළ හිඳිල. වචන පිට වෙන්නෙ නෑ. මං ඇස් දෙකත් ලොකු කරන් බලං ඉන්නව නෝ කතා..

"ටිකට් ප්ලීස් "

ආපහු ඉල්ලුව. දැන් "සර්" කෑල්ලත් හැලිල. ඊළඟට මූ "ටිකට් පෙන්නපං #%#@" කියනව ෂුවර්.. 
මං අඬන්න කට අරින්න හදනකොටම එතන හිටපු කොන්ද මං වෙනුවෙන් පෙනී සිටියා.

"මේ බස් එක අයිතිකාර මහත්තය" කියල මාව පෙන්නුව.

මගේ කට උල් උනා. ඇයි යකෝ බස් එකේ යන්නවත් සල්ලි නැති මං බස් එකේ අයිතිකාරය උනාම..

"හා.. එහෙමද.. ඕකේ සර් " කියල ටික්ක ඊළඟ සීට් එකට ගියා..
අනේ මගේ බුදු කොන්ද අයියේ... මං උඹ වෙනුවෙන් උදේ හවස පහනක් තියනව සත්තයි.. උඹ හැමදාම මගේ ඉතුරු රුපියල් 5 තියාගනින්. මං මුකුත් කියන්නෙ නෑ..
මං සැනසුම් හුස්මක් හෙලුව..

" මේ.. අර කහ පාට බස් එකත් ඔයාලගෙ නේද? "
හෑ.. මෙන්න යකෝ මෙච්චර වෙලා මට ඔරවපු එකී දැන් මාත් එක්ක බලෙන්ම කතා කරනව.. හපෝයි.. ගෑණු ජාතී- නෑ විස්වාසේ කියන්නෙ ඕකනෙ.
-"හ්ම්ම්.." මං කෙටියෙන් උත්තර දුන්න. මං මොකටද දැන් ඔය දෙකයි පණහෙ උම්බල කඩ කෑලි ගනන් ගන්නෙ. මං දැන් බස් හිමියෙක්නේ..
ඊළඟ හෝල්ට් එකෙන් ටික්කො බැහැල ගියා.. හම්මේ.. දැනෙන සැහැල්ලුව..

"ටිකට් ගන්න... ටිකට් ගන්න.."

මොකක්.. තව ටික්කෙක්ද ? හා.. නෑ මේ අපේ කොන්දොස්තර මහත්තයනේ.. කොච්චර හොඳ මනුස්සයෙක්ද? මං ගෞරවයෙන් පොර දිහා බැලූවා.

"හා.. මල්ලී.. මේ පාර නම් මං නිසා බේරුණා. ටිකට් එක පරිස්සමෙන් තියා ගන්නවකො. බස් එකේ අයිතිකාරය හිටිය නම් මාව කාවි"

මං දැක්කෙ මං ගාව හිටපු කෙල්ලයි අනිත් නැඟිටල හිටපු කෙල්ලො ටිකයි ලේන්සු වලින් කටවල් වහ ගන්නව විතරයි. මං ජනේලෙන් එළියට බෙල්ල දැම්මා..

අනේ ටික්කෝ... මාව අල්ලන් පලයන්කෝ.. මං දඩත් ගෙවන්නම්.. ටිකට් එකට ඩබල් ගෙවන්නම්.. මාව මේ බස් එකෙන් එළියට අරං පලයන්කෝ....